Borstkanker; een natuurlijk bio-logisch aanpassingsprogramma
Borstkanker bekeken vanuit de bio-logische zienswijze op ziekte

Zoals je wellicht gezien hebt geef ik binnen mijn praktijk bio-logische gezondheidsconsults. Nu krijg ik af en toe van jullie de vraag of ik eens wat casussen kan delen zodat jullie een beeld krijgen van hoe zo'n bio-logisch consult er uit ziet. Uiteraard kan en ga ik geen persoonlijke casussen delen maar er is iets dat mij dit jaar is opgevallen bij het voeren van de consults en dat is wel iets dat ik met jullie kan delen.
Ik heb dit jaar al 7 dames in mijn praktijk gehad die met borstkanker te maken hebben gehad en daarin viel mij op dat 6 van hen in de zorg werkzaam zijn. Dat is voor mij niet toevallig want dit past helemaal bij de conflict gevoeligheid rond de thematieken die spelen bij vrouwen die borstkanker krijgen. Ik zal proberen dit zo goed mogelijk toe te lichten aan de hand van de logica van de natuur.
Allereerst is het even goed om te melden dat er twee hoofdvormen van borstkanker zijn. De lobulaire (borstmelkklieren) en de ductale (borstmelkgangen). In 80% van de borstkanker gevallen betreft het de ductale variant. Deze post gaat in op de lobulaire variant omdat 6 van de 7 dames daar mee te maken hadden.
Binnen de bio-logische zienswijze op ziekte en heling is het uitgangspunt dat wanneer een individu een grote schok of impactmoment beleeft die onverwacht, onacceptabel is, die geïsoleerd beleeft wordt en acuut dramatisch is er een biologisch aanpassingsprogramma wordt opgestart. Dit programma wordt aangezet door onze biologie om een van de twee redenen;
1) onze overleving is in gevaar of
2) ons nageslacht is in gevaar
Wanneer een van beide het geval is gaat onze biologie een noodprogramma aanzetten die ons (of het nageslacht) helpt te overleven. Dit gebeurt allemaal direct en daar zijn we ons niet bewust van.
In deze acute stresssituatie wordt het orgaan aangepast dat correspondeert met de emotionele beleving. Dus stel wij hebben acuut het gevoel dat we te weinig lucht krijgen start het noodprogramma van de longen en worden er razendsnel extra longblaasjes aangemaakt. Of wanneer we door een periode van verhongering (letterlijk of figuurlijk) gaan past onze lever zich aan om het kleine beetje 'voedsel' om te zetten in meer voedingsstoffen dan dat het normaal gesproken zou doen. Immers in beide gevallen komt onze eigen overleving in gevaar.
In het geval van de borstmelkklieren betreft het een overbezorgdheid voor diegene waar de vrouw over 'moedert'. Dit kan dus haar kind zijn, maar ook haar partner of een huisdier of heel iemand anders waarvan haar biologie voelt dat ze sterk voor moet zorgen. Het 'kind' is in dit geval in nood waardoor haar biologie het interpreteert alsof haar nageslacht het niet kan gaan redden. Daarom wordt met spoed het noodprogramma aangezet zodat de borstklieren meer voedzame melk gaan produceren. Om als het ware diegene beter te kunnen voeden.
De biologische functie van de borst is ook om melkproductie op gang te brengen voor de behoeftige, verzorgde om hem of haar te voeden en te verzorgen. Ook om te kalmeren. De moedermelk staat dan ook symbool voor de vloeibare, belichaamde liefde. Daar wordt dan een beroep op gedaan als de vrouw overbezorgd is voor haar 'kind' en dat die in veiligheid moet worden gebracht. De extra aangemaakte (tumor)cellen maken dan meer voedzame en hoger geconcentreerde kwaliteitsmelk aan dan de reguliere melkkliercellen.
Wanneer de biologie van de vrouw waarneemt dat het 'kind' niet langer extra gevoed hoeft te worden wordt het noodprogramma beëindigd en worden de extra aangemaakte cellen weer afgebroken tot de normale waarde zoals het altijd geweest is. Vanaf het moment van de afbraak ontstaan er lichamelijke ongemakken. Immers de cellen zitten vast in de klieren en zijn helemaal doorbloed en dat moet allemaal worden verwijderd. Op dat moment gaat de vrouw naar de arts want er wordt een knobbel gevoeld. Die knobbel in de borst is dan feitelijk een container met extra vloeistof rondom de supercellen waarbinnen de reparatie plaatsvindt. De reguliere geneeskunde ziet dit op dat moment als (kwaadaardige) tumor aangezien het grotere en afwijkende cellen zijn. Maar feitelijk, volgens deze visie, is er niets meer aan de hand want de zinvolheid van het programma is al achter de rug en wordt er afgebouwd.
De borstkanker ontstaat meestal in de linkerborst (bij rechtshandigen) of in de rechterborst (bij linkshandigen) aangezien dat de borst betreft die correspondeert met de beleving in de verticale lijn in de biologie; dus moeder-kind zijde. Of dus alles wat onder moeder of kind verstaan wordt. Dit kan dus ook betrekking hebben op een huisdier of in het geval van een verzorgende een geliefde patiënt.
Vaak heeft de vouw in kwestie al in haar kindertijd een eerste situatie hieromtrent meegemaakt. Bijvoorbeeld omdat de moeder vaak afwezig was en zij zich verantwoordelijk voelde voor haar jongere broertjes of zusjes waar iets mee heeft voorgevallen en er een beroep op haar werd gedaan om meer-dan-normaal voor ze te zorgen. Het is dan ook niet vreemd dat deze vrouw later in het leven in de zorg gaat werken en later in persoonlijke sfeer of op het werk te maken krijgt met een nieuw overbezorgdheidsconflict.
Omdat ik dus dit jaar al 6 dames bij mij in de praktijk heb gehad die het borstmelkklier programma hebben doorgemaakt en bij wie ieder van hen zich heel duidelijk kon inzien dat ze inderdaad overbezorgd zijn geweest voor hun 'kind' wilde ik dit even met jullie delen omdat iedere keer opnieuw de thematiek van de verschillende aanpassingen in het lichaam (ziekteklachten) zo herkenbaar is voor de mensen die bij mij komen. Iedere keer weer blijkt de ziekte een zinvolheid in zich te dragen waardoor het individu geholpen werd in tijden waarop er een extra beroep op hen werd gedaan.
Natuurlijk komen er meer mensen langs met andere vragen. Enkele casussen waar mensen voor mij langs zijn gekomen zijn: Apneu, eczeem klachten, grijze staar, restless legs, long covid, leverkanker, CVS en nog veel meer. En voor al die casussen klopte de thematiek ook met wat ze zelf beleefd hebben. Daardoor zagen ze in dat deze aanpassing voor hen ook echt biologisch zinvol is geweest (ook al hebben ze daarna wel stress ervaren van de klachten die het herstel hen gaf).
Heb je momenteel zelf ook te maken met ziekteklachten en wil je voor jezelf ook achterhalen wat de bio-logische zinvolheid voor jouw systeem daarvan is geweest? Ik help je graag met een
bio-logisch gezondheidsconsult.










